Μια ευλογημένη χρονιά....

Βρέθηκα στην Φωτογραφική Εταιρεία Κρήτης απόψε. Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες τα μέλη παρουσιάζουν τη δουλειά που έχουν κάνει όλη τη χρονιά στις ομάδες εργασίας.
Τίποτα δεν είναι το ίδιο πια μετά από πέρυσι όταν είχα εγώ προσωπικά αναλάβει την ευθύνη μιας από τις ομάδες.
Θυμάμαι με νοσταλγία όλη την πορεία, την αγωνία της πρώτης συνάντησης, το άγχος στις συναντήσεις όλης της χρονιάς, το πάθος, τα ξενύχτια της προετοιμασίας, την αγωνία της τελικής παρουσίασης, το κενό που ακολούθησε...
Μα αυτό που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ, αυτό που πάντα θα έχει μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου, είναι η σχέση που αναπτύχθηκε μεταξύ των μελών της ομάδας.
Αν δεν υπήρχε αυτή η ομάδα τη στιγμή που υπήρξε, θα ήταν σαν να είχα χάσει μια χρονιά από τη ζωή μου, σαν να μην είχε υπάρξει καν αυτό το διάστημα. Δεν μπορώ να φανταστώ πώς θα το είχα διαχειριστεί διαφορετικά αυτό το κενό.
Αυτή η περίοδος είναι ένα δώρο ζωής που μου έκανε η Φωτογραφική Εταιρεία Κρήτης, δώρο φυλακτό που θα κρατάω πάντα στο μέρος της καρδιάς μου.
Εκεί, μαζί με τους ανθρώπους που κάναμε παρέα σ αυτό το ταξίδι.
Σας ευχαριστώ πολύ για όλα....